^ Do góry
facebook

GOPS Tuczna

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Tucznej - woj. lubelskie

STRONA GŁÓWNA

 
I.
1. Mieszkanie Chronione jest formą pomocy społecznej przygotowującą osoby tam przebywające, pod opieką specjalistów, do prowadzenia samodzielnego życia lub zastępującą pobyt w placówce zapewniającej całodobową opiekę.
2. Pobyt w Mieszkaniu Chronionym może być przyznany osobie, która ze względu na trudną sytuację życiową, wiek, niepełnosprawność lub chorobę potrzebuje wsparcia w funkcjonowaniu w codziennym życiu, ale nie  wymaga usług w zakresie świadczonych przez jednostkę całodobowej opieki, w szczególności osobie z zaburzeniami psychicznymi, osobie opuszczającej placówkę opiekuńczo wychowawczą , rodzinę zastępczą, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, zakład dla nieletnich i uchodźcy.
3. Mieszkanie Chronione zapewnia warunki samodzielnego funkcjonowania w  środowisku, w integracji  ze społecznością lokalną.
 
II.
1. W gminnym zasobie mieszkaniowym wydziela się lokale przeznaczone  na mieszkania chronione zwolnione z opłat czynszowych. 
2. Dysponentem mieszkań chronionych jest Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Tucznej.
3. Mieszkanie chronione nie podlega wykupowi, wynajmowaniu i odstępowaniu innym osobom.
 
III. 
1. Pomoc w formie pobytu w mieszkaniu chronionym obejmuje:
a) Oddanie do dyspozycji samodzielnego pokoju wraz z oświetleniem i ogrzewaniem.
b) Korzystanie ze wspólnej kuchni, łazienki, przedpokoju i otoczenia.
c) Zapewnienie opieki i usług socjalnych według potrzeb.
d) Zapewnienie niezbędnej pomocy w sprawach życiowych według potrzeb
e) Obsługę w zakresie bieżącej administracji mieszkaniem.
 
IV.
1. Wyposażenie mieszkania w niezbędny sprzęt stosowny do zamieszkania należy do obowiązków mieszkańca.
2. Sprzęt o którym mowa w ust.1 powinien zapewniać bezpieczne warunki zamieszkania wszystkich mieszkańców.
 
V.
1. Zasiedlenie mieszkania chronionego odbywa się na podstawie decyzji administracyjnej Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Tucznej, poprzedzonej wywiadem środowiskowym przeprowadzonym przez pracownika socjalnego.
2. Osoby zamieszkujące w Mieszkaniu Chronionym podlegają zameldowaniu zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych
 (Dz. U. z 2001r. Nr 87, poz. 960 z późn. zm.). 
 
VI.
1. W Mieszkaniu Chronionym może zamieszkiwać tylko osoba wymieniona w decyzji administracyjnej Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Tucznej.
2. Osoba zamieszkująca w Mieszkaniu Chronionym a zmieniająca stan cywilny poprzez, zawarcie związku małżeńskiego  zobowiązana jest do opuszczenia mieszkania w terminie ustalonym z Kierownikiem Ośrodka. 
3. Zobowiązanie, o którym mowa w ust. 2  dotyczy również osób pozostających w konkubinacie.
 
VII.
1. Osoba zamieszkująca Mieszkanie Chronione nie ponosi opłaty za pobyt w mieszkaniu, jeżeli dochód tej osoby nie przekracza kwoty kryterium dochodowego określonego w art.8 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej ( Dz. U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.).
2. Wysokość odpłatności za pobyt w Mieszkaniu Chronionym ustala się na podstawie faktycznych kosztów eksploatacji mieszkania. 
3. Odpłatność za pobyt w Mieszkaniu Chronionym ustala się procentowo w zależności od kryterium dochodowego ustalonego zgodnie  z art. 8 ust.1 ustawy o pomocy społecznej według poniższej tabeli:
 
Kryterium dochodowe Wysokość odpłatności
powyżej 100% do 150% 10% odpłatności
powyżej 150% do 200% 20%
powyżej 200% do 300% 30%
powyżej 300% 40%
 
4. Opłaty za pobyt w Mieszkaniu Chronionym dokonuje sie w terminie i na zasadach określonych w decyzji administracyjnej przyznającej świadczenie w postaci pobytu w Mieszkaniu Chronionym.
5. Nie regulowanie ustalonych opłat za pobyt w mieszkaniu chronionym  podlega egzekucji w trybie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
 
VIII.
1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, na wniosek osoby zamieszkałej w Mieszkaniu Chronionym, po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Tucznej  może w drodze decyzji administracyjnej częściowo lub całkowicie zwolnić tą osobę z odpłatności  za pobyt w Mieszkaniu Chronionym. 
2. Częściowe zwolnienie z odpłatności może być udzielone , jeżeli zachodzą szczególne okoliczności takie jak np. stan zdrowia, odpłatne kształcenie. 
3. Częściowe zwolnienie z odpłatności nie może przekroczyć 50% należnej opłaty.
4. Całkowite zwolnienie z odpłatności może być  udzielone tylko w przypadkach losowych. 
5. Zwolnienie całkowite lub częściowe z opłat może być  udzielone na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy.
 
IX.
Szczególne zasady pobytu w Mieszkaniach Chronionych określa Regulamin mieszkań chronionych opracowany przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Tucznej.
 
 

 

GOPS w Tucznej współpracuje z
Polskim Komitetem Pomocy Społecznej w Tucznej

Zespół Interdyscyplinarny w Gminie Tuczna powołany został Zarządzeniem Wójta Gminy Tuczna Nr 63/23 z dnia 23 listopada 2023 r. w którym określono skład osobowy Zespołu.

W skład Zespołu wchodzą przedstawiciele następujących Instytucji:

  • Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Tucznej,
  • Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Tucznej,
  • Komisariatu Policji w Wisznicach,
  • Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Tucznej
  • Przychodni Omni Medical w Tucznej
  • Kuratorskiej Służby Sądowej Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej,

Siedziba Zespołu mieści się w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Tucznej, 21-523 Tuczna 191A.

Zgodnie z ustawą z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej (tekst jednolity Dz. U. z 2024r., poz. 424) obowiązkiem Zespołu Interdyscyplinarnego jest integrowanie i koordynowanie działań podmiotów uprawnionych do interwencji i niesienia pomocy osobom doznającym przemocy domowej, podejmowanie działań wobec osób stosujących przemoc domową, a także edukacja lokalnej społeczności oraz szeroko rozumiana profilaktyka w tym zakresie.

1. Przemoc domowa - to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności:

a) narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia lub mienia,

b) naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną,

c) powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienie lub krzywdę,

d) ograniczające lub pozbawiające tę osobę dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy lub uzyskania samodzielności finansowej,

e) istotnie naruszające prywatność tej osoby lub wzbudzające u niej poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej;

2. Osoba doznająca przemocy domowej- to:

a) małżonek, także w przypadku gdy małżeństwo ustało lub zostało unieważnione, oraz jego wstępnych, zstępnych, rodzeństwo i ich małżonków,

b) wstępni i zstępni oraz ich małżonkowie,

c) rodzeństwo oraz ich wstępni, zstępni i ich małżonkowie,

d) osoba pozostająca w stosunku przysposobienia i jej małżonka oraz ich wstępnych, zstępnych, rodzeństwo i ich małżonków,

e) osoba pozostająca obecnie lub w przeszłości we wspólnym pożyciu oraz jej wstępnych, zstępnych, rodzeństwo i ich małżonków,

f) osoba wspólnie zamieszkująca i gospodarująca oraz jej wstępni, zstępni, rodzeństwo i ich małżonkowie,

g) osoba pozostająca obecnie lub w przeszłości w trwałej relacji uczuciowej lub fizycznej niezależnie od wspólnego zamieszkiwania i gospodarowania,

h) małoletni,  wobec których jest stosowana przemoc domowa;

3. Osoba stosująca przemoc domową- to pełnoletni, który dopuszcza się przemocy domowej wobec osób, o których mowa wyżej

4. Świadek przemocy domowej - to osoba, która posiada wiedzę na temat stosowania przemocy domowej lub widziała akt przemocy domowej.

5. Przez osobę doznającą przemocy domowej należy także rozumieć małoletniego będącego świadkiem przemocy domowej wobec osób, o których mowa w pkt 2

Zespół Interdyscyplinarny jak i powołane grupy diagnostyczno – pomocowe działają w ramach procedury „Niebieskiej Karty”. Procedura ma charakter interwencyjny – uruchamia się ją w przypadku stwierdzenia lub podejrzenia przemocy domowej przez wypełnienie „Niebieskiej Karty – A”, w której wpisuje się m.in.  dane osób zaangażowanych w sytuację przemocy, formy przemocy i jej skutki oraz opis zaistniałej sytuacji.  Osoba doznająca przemocy domowej lub jej opiekun prawny czy faktyczny otrzymuje „Niebieską Kartę - B”, zawierającą informację o przysługujących prawach i instytucjach udzielających pomocy na pobliskim terenie. 

Do wszczęcia procedury „Niebieskie Karty” uprawnieni są:

  1. pracownik socjalny jednostki organizacyjnej pomocy społecznej;
  2. funkcjonariusz Policji;
  3. żołnierz Żandarmerii Wojskowej;
  4. pracownik socjalny specjalistycznego ośrodka wsparcia dla osób doznających przemocy domowej;
  5. asystent rodziny;
  6. nauczyciel wychowawca będący wychowawcą klasy lub nauczyciel znający sytuację domową małoletniego;
  7. osoba wykonująca zawód medyczny, w tym lekarz, pielęgniarka, położna lub ratownik medyczny;
  8. przedstawiciel gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych,
  9. pedagog, psycholog lub terapeuta, będący przedstawicielami jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, Policji, oświaty, ochrony zdrowia, lub organizacji pozarządowych.

Celem procedury jest zatrzymanie przemocy  i uruchomienie zmiany zachowań pod kątem zapewnienia bezpieczeństwa i przywrócenia godności osobom doznającym przemocy domowej. Instytucja, która wszczyna procedurę, przesyła wypełnioną „Niebieską Kartę - A”   do Zespołu Interdyscyplinarnego, pod wyżej podany adres na ręce Przewodniczącego Zespołu Interdyscyplinarnego lub jego Zastępcy. Zespół Interdyscyplinarny  celem rozpatrzenia indywidualnej sprawy podejrzenia stosowania lub stosowania przemocy domowej powołuje Grupę diagnostyczno – pomocową, ustalając jej skład w osobach właściwego dla danego Rejonu pracownika socjalnego - przedstawiciela Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej oraz właściwego dla danego Rewiru Dzielnicowego - funkcjonariusza policji -przedstawiciela Komisariatu Policji w Wisznicach. W takim składzie na podstawie Niebieskiej „Karty – części A” Grupa przeprowadza diagnozę sytuacji w rodzinie i ustala plan pomocy dla osoby lub osób doznających przemocy. W razie potrzeby zastosowania specjalistycznego wsparcia, Zespół poszerza jej skład o dodatkowe osoby -  specjalistów z innych dziedzin do współpracy w indywidualnym przypadku rodziny dotkniętej zjawiskiem przemocy domowej. Przedstawiciele Grupy spotykają się oddzielnie z osobami doznającymi przemocy domowej i oddzielnie z osobami stosującymi przemoc domową i we współpracy z rodziną pracują nad zaplanowaniem i realizacją indywidualnego planu pomocy oraz monitoringiem efektów realizowanego planu i zakresu wsparcia. W miarę potrzeb plan działań jest korygowany na kolejnym posiedzeniu Grupy diagnostyczno-pomocowej.
Zespół Interdyscyplinarny ma prawo przetwarzać dane osobowe dotyczące osób objętych procedurą „Niebieskiej Karty”, zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych.  W związku z tym może m. in. składać zawiadomienia do prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przemocy domowej, zawiadamiać Sąd Rodzinny i Nieletnich o nieprawidłowej sytuacji opiekuńczo - wychowawczej dziecka w rodzinie dotkniętej przemocą oraz pozyskiwać informacje o członkach rodziny od instytucji i organizacji zaangażowanych w pomoc rodzinie w związku z problemem przemocy, jak również kierować do ukarania osoby stosujące przemoc domową. 

Zgodnie z nowymi przepisami wobec osób objętych procedurą „Niebieskie Karty” przez okres 9 miesięcy po zakończeniu procedury, prowadzone są działania monitorujące. Działania te podejmuje grupa diagnostyczno-pomocowa. Polegają one w szczególności na analizie i ocenie sytuacji osób, wobec których była prowadzona procedura „Niebieskie Karty”, składaniu wizyt sprawdzających stan bezpieczeństwa w związku z zakończoną procedurą, poradnictwie i udzielaniu wsparcia.

Osoby i rodziny dotknięte problemem przemocy ze strony najbliższych zapraszamy do kontaktu z instytucjami, które są uprawnione zarówno do udzielenia niezbędnej informacji i pomocy jak również mają prawo do uruchomienia procedury „Niebieskiej Karty”, dzięki której możecie Państwo otrzymać wszechstronną, interdyscyplinarną pomoc.
 
Podmioty działające na rzecz osób i rodzin z problemem przemocy domowej w gminie:

  • Zespół Interdyscyplinarny w Gminie Tuczna, Tuczna 191A, 21-523 Tuczna, tel. 83 377 10 01.
  • Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Tucznej, Tuczna 191A, 21-523 Tuczna, tel. 83 377 10 01.
  • Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Tucznej, Tuczna 191A, 21-523 Tuczna, tel. 83 377 10 01.
  • Komisariat Policji w Wisznicach, Wygoda 10B, 21-580 Wisznice, tel. 47 814-62-10(dyżurny Komisariatu Policji) lub 112 (telefon alarmowy).
  • Zespół Szkolno-Przedszkolny w Tucznej, Tuczna 3, tel. 83 377 10 62
  • Przychodnia Omni Medical w Tucznej, Tuczna 300, tel. 83 377 10 11,

 

Informacje

 

Informacje

PRZEMOC W RODZINIE
TO ZAMIERZONE I WYKORZYSTUJĄCE PRZEWAGĘ SIŁ DZIAŁANIE PRZECIW CZŁONKOWI RODZINY, 
NARUSZAJĄCE PRAWA I DOBRA OSOBISTE, POWODUJĄCE CIERPIENIE I SZKODY
 
 
PRZEMOC W RODZINIE CHARAKTERYZUJE SIĘ TYM, ŻE: 
 
1.
JEST INTENCJONALNA
Przemoc jest zamierzonym działaniem człowieka i ma na celu kontrolowanie i podporządkowanie ofiary. 
 
.2.
SIŁY SĄ NIERÓWNOMIERNE 
W relacji jedna ze stron ma przewagę nad drugą. Ofiara jest słabsza a sprawca silniejszy. 
 
3.
NARUSZA PRAWA I DOBRA OSOBISTE 
Sprawca wykorzystuje przewagę siły narusza podstawowe prawa ofiary (np. prawo do nietykalności fizycznej, godności, szacunku itd.). 
 
4. POWODUJE CIERPIENIE I BÓL 
Sprawca naraża zdrowie i życie ofiary na poważne szkody. Doświadczanie bólu i cierpienia sprawia, że ofiara ma mniejszą zdolność do samoobrony. 
 
 
 
FORMY PRZEMOCY 
 
Poniżej przedstawiamy rodzaje i formy przemocy w rodzinie.
Sprawdź, jakich zachowań doświadczyła/e/ś ze strony swojego partnera.


RODZAJE PRZEMOCY

KATALOG ZACHOWAŃ

PRZEMOC FIZYCZNA

popychanie, odpychanie, obezwładnianie, przytrzymywanie, policzkowanie, szczypanie, kopanie, duszenie, bicie otwartą ręką i pięściami, bicie przedmiotami, ciskanie w kogoś przedmiotami, parzenie, polewanie substancjami żrącymi, użycie broni, porzucanie w niebezpiecznej okolicy, nieudzielanie koniecznej pomocy, itp.

PRZEMOC PSYCHICZNA

wyśmiewanie poglądów, religii, pochodzenia, narzucanie własnych poglądów, karanie przez odmowę uczuć, zainteresowania, szacunku, stała krytyka, wmawianie choroby psychicznej, izolacja społeczna (kontrolowanie i ograniczanie kontaktów z innymi osobami), domaganie się posłuszeństwa, ograniczanie snu i pożywienia, degradacja werbalna (wyzywanie, poniżanie, upokarzanie, zawstydzanie),stosowanie gróźb, itp.

PRZEMOC SEKSUALNA

wymuszanie pożycia seksualnego, wymuszanie nieakceptowanych pieszczot i praktyk seksualnych, wymuszanie seksu z osobami trzecimi, sadystyczne formy współżycia seksualnego, demonstrowanie zazdrości, krytyka zachowań seksualnych kobiety, itp.

PRZEMOC EKONOMICZNA

odbieranie zarobionych pieniędzy, uniemożliwianie podjęcia pracy zarobkowej, nie zaspakajanie podstawowych, materialnych potrzeb rodziny, itp.

 

CYKL  PRZEMOCY W RODZINIE 

 
Badania wykazały, że związki, w których kobiety doznają przemocy fizycznej ze strony swoich partnerów, przechodzą przez trzy fazy powtarzającego się cyklu. 

1. Faza narastania napięcia.
 
W tej fazie partner jest napięty i stale poirytowany. Każdy drobiazg wywołuje jego złość, często robi awanturę, zaczyna więcej pić, przyjmować narkotyki lub inne substancje zmieniające świadomość. Może poniżać partnerkę, poprawiając swoje samopoczucie. Prowokuje kłótnie i staje się coraz bardziej niebezpieczny. Sprawia wrażenie, że nie panuje nad swoim gniewem. Kobieta stara się jakoś opanować sytuację - uspokaja go, spełnia wszystkie zachcianki, wywiązuje się ze wszystkich obowiązków. Często przeprasza sprawcę. Ciągle zastanawia się nad tym, co może zrobić, aby poprawić mu humor, uczynić go szczęśliwym i powstrzymać przed wyrządzeniem krzywdy. Niektóre kobiety w tej fazie mają różne dolegliwości fizyczne, jak bóle żołądka, bóle głowy, bezsenność, utratę apetytu. Inne wpadają w apatię, tracą energię do życia, lub stają się niespokojne i pobudliwe nerwowo. Jest to wynik narastania napięcia, które po pewnym czasie staje się nie do zniesienia. Zdarza się, że kobieta wywołuje w końcu awanturę, żeby "mieć to już za sobą".  
 
2. Faza gwałtownej przemocy 
 
W tej fazie partner staje się gwałtowny. Wpada w szał i wyładowuje się. Eksplozję wywołuje zazwyczaj jakiś drobiazg, np. lekkie opóźnienie posiłku. Skutki użytej przemocy mogą być różne - podbite oko, połamane kości, obrażenia wewnętrzne, poronienie, śmierć. Kobieta stara się zrobić wszystko, żeby go uspokoić i ochronić siebie. Zazwyczaj, niezależnie od tego jak bardzo się stara, wściekłość partnera narasta coraz bardziej. Czuje się bezradna, bo ani przekonywanie sprawcy, ani bycie miłą, ani unikanie , ani bierne poddawanie się mu nie pomaga i nie łagodzi jego gniewu. Po zakończeniu wybuchu przemocy, kobieta jest w stanie szoku. Nie może uwierzyć, że to się na prawdę stało. Odczuwa wstyd i przerażenie. Jest oszołomiona. Staje się apatyczna, traci ochotę do życia, odczuwa złość i bezradność.  
 
3. Faza miodowego miesiąca.
 
Gdy sprawca wyładował już swoją złość i wie że posunął się za daleko nagle staje się inną osobą. Szczerze żałuje za to, co zrobił, okazuje skruchę i obiecuje, że to się nigdy nie powtórzy. Stara się znaleźć jakieś wytłumaczenie dla tego, co zrobił i przekonuje ofiarę, że to był jednorazowy, wyjątkowy incydent, który już się nigdy nie zdarzy. Sprawca okazuje ciepło i miłość. Staje się znowu podobny do tego, jaki był na początku znajomości. Przynosi kwiaty, prezenty, zachowuje się jakby przemoc nigdy nie miała miejsca. Rozmawia z ofiarą, dzieli się swoimi przeżyciami, obiecuje, że nigdy już jej nie skrzywdzi. Dba o ofiarę spędza z nią czas i utrzymuje bardzo satysfakcjonujące kontakty seksualne. Sprawca i ofiara zachowują się jak świeżo zakochana para. Ofiara zaczyna wierzyć w to, że partner się zmienił i że przemoc była jedynie incydentem. Czuje się kochana, myśli, że jest dla niego ważna i znowu go kocha. Spełniają się jej marzenia o cudownej miłości, odczuwa bliskość i zespolenie z partnerem. Życie we dwoje wydaje się piękne i pełne nadziei. Ale faza miodowego miesiąca przemijają i znowu rozpoczyna się faza narastania napięci. Zatrzymuje ona ofiarę w cyklu przemocy, bo łatwo pod jej wpływem zapomnieć o koszmarze pozostałych dwóch faz. Prawdziwe zagrożenie, jakie niesie ze sobą faza miodowego miesiąca jest związane z tym, ze przemoc w następnym cyklu jest zazwyczaj gwałtowniejsza.

 

ZADANIA POLSKICH INSTYTUCJI I SŁUŻB SPOŁECZNYCH W DZIEDZINIE PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY W RODZINIE
 
Policja
 
Do podstawowych zadań policji należy między innymi: 
 
•ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra;
•inicjowanie i organizowanie działań mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym i współdziałanie w tym zakresie z organami państwowymi, samorządowymi i organizacjami pozarządowymi;
•wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców.
 
Działania chroniące ofiary przemocy domowej podejmowane przez policję zgodnie z obowiązującym prawem to: 
 
•interwencja;
•sporządzenie dokładnego opisu zdarzenia (notatka służbowa);
•zatrzymanie sprawców przemocy domowej stwarzających w sposób oczywisty zagrożenie dla życia bądź zdrowia ofiar, a także mienia;
•wszczęcie postępowania przygotowawczego przeciwko sprawcy przemocy w przypadku zgłoszenia lub stwierdzenia popełnienia przestępstwa;
•zabezpieczenie dowodów popełnienia przestępstwa;
•podjęcie działań prewencyjnych wobec sprawcy przemocy;
•udzielenie informacji ofiarom o możliwości uzyskania pomocy.

Osoby wzywające policję mają prawo do: 
 
•uzyskania od policjantów zapewnienia doraźnego bezpieczeństwa;
•uzyskania informacji, kto przyjechał na wezwanie – numery identyfikacyjne policjantów, nazwa i siedziba jednostki;
•wykorzystania dokumentacji interwencji policyjnej jako dowodów w sprawie karnej przeciw sprawcy przemocy;
•zgłoszenia interweniujących policjantów na świadków w sprawie sądowej.

Prokuratura 
 
Osoby poszkodowane na skutek przemocy domowej, a także świadkowie, mogą złożyć w prokuraturze bądź na policji zawiadomienie o przestępstwie ściganym w trybie publiczno-skargowym lub wniosek o ściganie przestępstwa (dotyczy to przestępstw ściganych na wniosek osoby poszkodowanej). W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że popełniono przestępstwo prokuratura wspólnie z policją ma obowiązek: 
 
•wszcząć postępowanie przygotowawcze mające na celu sprawdzenie czy faktycznie popełniono przestępstwo;
•wyjaśnienia okoliczności czynu;
•zebrania i zabezpieczenia dowodów;
•ujęcia sprawcy.
 
W uzasadnionym przypadku prokurator może zastosować środek zapobiegawczy wobec sprawcy przemocy w postaci dozoru policyjnego, opuszczenia lokalu mieszkalnego zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym lub wystąpić z wnioskiem do sądu rejonowego o zastosowanie wobec niego tymczasowego aresztowania.

 

Działalność gmin 

 

Obowiązek przeciwdziałania przemocy w rodzinie, szczególnie w rodzinie z problemem alkoholowym, spoczywa także na samorządach lokalnych. Zgodnie ze znowelizowaną ustawą o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, do zadań własnych gminy należy m. in. udzielanie rodzinom, w których występują problemy alkoholowe, pomocy psychospołecznej i prawnej, a w szczególności ochrony przed przemocą w rodzinie. 
Możliwości działań na rzecz pomocy ofiarom przemocy domowej podejmowanych na terenie gmin: 
 
1.  Udostępnienie rodzinom, w których występuje przemoc, pomocy psychospołecznej i prawnej, poprzez:

a)      tworzenie i prowadzenie: 
 
•punktów informacyjno-konsultacyjnych;
•schronisk dla ofiar przemocy domowej;
•ośrodków interwencji kryzysowej;
•telefonów zaufania;
•programów środowiskowych;

b)      inicjowanie powstawania i wspieranie: 
 
•organizacji społecznych pomagających ofiarom przemocy domowej;
•grup wsparcia dla ofiar przemocy domowej,
 

Zadania te powinny być umieszczone w gminnym programie rozwiązywania problemów alkoholowych. Na realizację tego programu gmina przeznacza środki uzyskane z opłat za zezwolenia na sprzedaż alkoholu. 

2.      W przypadku, gdy aktom przemocy towarzyszy picie alkoholu należy powiadomić gminną komisję rozwiązywania problemów alkoholowych, która zgodnie z prawem powinna: 
 
•przeprowadzić dokładne rozeznanie sytuacji (wywiad środowiskowy);
•wezwać osobę nadużywająca alkoholu i stosującą przemoc na rozmowę ostrzegawczą, informującą o prawnych konsekwencjach stosowania przemocy wobec bliskich;
•udzielić wsparcia socjalnego, psychologicznego, prawnego osobom poszkodowanym;
•poinformować członków rodzin o możliwościach szukania pomocy w zakresie problemów alkoholowych i przemocy domowej;
•prowadzić dokumentację przypadku;
•w przypadku stwierdzenia bądź podejrzenia popełnienia przestępstwa powiadomić organy ścigania;
•w razie konieczności powiadomić policję i wnioskować o objęcie rodziny działaniami zgodne z kompetencjami, np. wizyty dzielnicowego;
•w razie konieczności powiadomić ośrodek pomocy społecznej i wnioskować o objęcie rodziny działaniami zgodne z kompetencjami;
•wnioskować do sądu rejonowego o zastosowanie, wobec osoby uzależnionej od alkoholu, obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego;
•współpracować z innymi instytucjami i organizacjami pomagającymi ofiarom przemocy domowej w środowisku lokalnym.

3.      Ustawa z dnia 10.06.2010 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz niektórych innych ustaw nałożyła z dniem 01.08.2010 r. na gminę zadanie własne – tworzenie gminnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w tym:
 
•opracowanie i realizację gminnego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie;
•prowadzenie poradnictwa i interwencji w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie w szczególności poprzez działania edukacyjne służące wzmocnieniu opiekuńczych i wychowawczych kompetencji rodziców w rodzinach zagrożonych przemocą w rodzinie;
•zapewnienie osobom dotkniętym przemocą w rodzinie miejsc w ośrodkach wsparcia;
•tworzenie zespołów interdyscyplinarnych.
 
Gmina podejmuje działania na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w szczególności w ramach pracy w  zespole interdyscyplinarnym. Jego zadaniem jest integrowanie i koordynowanie działań jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, Policji, oświaty, ochrony zdrowia, organizacji pozarządowych oraz specjalistów w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w szczególności przez:
 
•diagnozowanie problemu przemocy w rodzinie;
•podejmowanie działań w środowisku zagrożonym przemocą w rodzinie mających na celu przeciwdziałanie temu zjawisku;
•inicjowanie interwencji w środowisku dotkniętym przemocą w rodzinie;
•rozpowszechnianie informacji o instytucjach, osobach i możliwościach udzielenia pomocy w środowisku lokalnym;
•inicjowanie działań w stosunku do osób stosujących przemoc w rodzinie.
 

Podejmowanie interwencji w środowisku wobec rodziny dotkniętej przemocą odbywa się w oparciu o procedurę „Niebieskie Karty” i nie wymaga zgody osoby dotkniętej przemocą w rodzinie. Procedura „Niebieskie Karty” obejmuje ogół czynności podejmowanych i realizowanych przez przedstawicieli jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, Policji, oświaty i ochrony zdrowia, w związku z uzasadnionym podejrzeniem zaistnienia przemocy w rodzinie.

 

Pomoc społeczna 
 
Celem działania pomocy społecznej (zgodnie z ustawą o pomocy społecznej) jest umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenia trudnych sytuacji życiowych, których same nie są w stanie pokonać, a także zapobieganie powstawaniu tych sytuacji. Pomoc społeczna jest udzielania między innymi w przypadku przemocy w rodzinie. Przemoc domowa jest przyczyną dysfunkcji rodziny, a także może być konsekwencją dysfunkcji o innym podłożu. 
 
Pomocy społecznej udziela się także w przypadku: ubóstwa, sieroctwa, bezdomności, alkoholizmu, narkomanii, bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych. Wszystkie te sytuacje mogą sprzyjać występowaniu przemocy wobec bliskich bądź z niej wynikać. Bezpośrednią pomocą rodzinom i osobom potrzebującym zajmują się pracownicy socjalni działający zgodnie z ustaloną rejonizacją. W ramach swoich kompetencji i zadań pomoc społeczna: 
 
•przeprowadza wywiad środowiskowy umożliwiający diagnozę sytuacji rodziny lub osoby (Niebieska karta);
•przygotowuje wszechstronny plan pomocy; 
•monitoruje efekty podjętych działań;
•pomaga w załatwianiu spraw urzędowych i innych ważnych spraw bytowych;
•udziela szeroko rozumianego poradnictwa, np. prawnego, psychologicznego lub wskazuje miejsca gdzie można uzyskać taką pomoc;
•udziela informacji o przysługujących świadczeniach i formach pomocy;
•w uzasadnionych przypadkach: udziela pomocy finansowej w formie zasiłków stałych, okresowych, celowych; udziela pomocy rzeczowej np. przekazanie odzieży, żywności; udziela zasiłków i pożyczek na ekonomiczne usamodzielnienie się;
•informuje o możliwościach uzyskania pomocy w środowisku lokalnym; 
•wskazuje miejsca zajmujące się pomaganiem ofiarom przemocy domowej, w tym możliwości otrzymania schronienia np. w schroniskach, hostelach, ośrodkach;
•w razie potrzeby bądź na życzenie zainteresowanych zwraca się do policji o podjęcie działań prewencyjnych wobec sprawcy, zgodnie z kompetencjami policji;
•w przypadku stwierdzenia bądź podejrzenia popełnienia przestępstwa powiadamia organy ścigania;
•może organizować i prowadzić np. punkty informacyjne, ośrodki pomocy, grupy wsparcia dla ofiar przemocy domowej, świetlice dla dzieci;
•współpracuje z innymi instytucjami i organizacjami.
 
W razie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia dziecka w związku z przemocą w rodzinie pracownik socjalny wykonujący obowiązki służbowe wspólnie z funkcjonariuszem Policji, a także z lekarzem, lub ratownikiem medycznym, lub pielęgniarką ma prawo podjąć decyzję o odebraniu dziecka z rodziny i umieszczeniu go u innej niezamieszkującej wspólnie osoby najbliższej, w rodzinie zastępczej lub w całodobowej placówce opiekuńczo-wychowawczej. Pracownik socjalny ma obowiązek niezwłocznego powiadomienia sądu opiekuńczego o tym fakcie, nie później jednak niż w ciągu 24 godzin. Rodzicom, opiekunom prawnym lub faktycznym przysługuje zażalenie do sądu opiekuńczego na odebranie dziecka. W zażaleniu można domagać się zbadania zasadności i legalności odebrania dziecka oraz prawidłowości jego dokonania. Zażalenie może być wniesione za pośrednictwem pracownika socjalnego lub funkcjonariusza Policji, którzy dokonali odebrania dziecka (w takim przypadku zażalenie podlega niezwłocznemu przekazaniu do sądu opiekuńczego) lub bezpośrednio do sądu rejonowego, wydział rodzinny i nieletnich, właściwego ze względu na miejsce dokonania odebrania dziecka. Sąd rozpatruje zażalenie niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 24 godzin. W razie uznania bezzasadności lub nielegalności odebrania dziecka sąd zarządza natychmiastowe przekazanie dziecka rodzicom, opiekunom prawnym lub faktycznym, od których dziecko zostało odebrane. W przypadku stwierdzenia bezzasadności, nielegalności lub nieprawidłowości odebrania dziecka sąd zawiadamia o tym przełożonych osób, które dokonały odebrania.
 
Służby zdrowia 
 
Głównym zadaniem służby zdrowia jest ochrona zdrowia pacjenta. Zjawisko przemocy domowej kwalifikuje się do zakresu sytuacji objętych świadczeniami zdrowotnymi ponieważ: 
 
•bardzo często towarzyszą mu wyraźne uszkodzenia zdrowia somatycznego;
•zawsze występują poważne uszkodzenia zdrowia psychicznego. 
 
W dziedzinie pomocy ofiarom przemocy domowej, oprócz zadań podstawowych, takich jak np. udzielenie pomocy medycznej, istotne jest: 
 
•rozpoznanie sygnałów świadczących o występowaniu przemocy, szczególnie gdy ofiary bądź świadkowie próbują to ukryć;
•umiejętność przeprowadzenia rozmowy umożliwiającej rozpoznanie form przemocy i częstotliwości jej występowania;
•poinformowanie ofiar o możliwościach szukania pomocy;
•bezpłatne wystawienie na prośbę poszkodowanych zaświadczenia lekarskiego o stwierdzonych obrażeniach;
•poinformowanie ofiar o miejscach i warunkach wystawienia obdukcji;
•w przypadku stwierdzenia takiej konieczności lub na prośbę poszkodowanych powiadomienie innych służb, np. pomocy społecznej, policji, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych;
•w przypadku stwierdzenia podczas badania lub podejrzenia popełnienia przestępstwa np. ciężkiego uszkodzenia ciała lub wykorzystania seksualnego powiadomienie organów ścigania.
 
Organizacji pozarządowe 
 
Informacja o działalności lokalnych organizacji pozarządowych powinna być dostępna w każdej gminie, w przychodni, poradni, szkole, komisariacie, itp. Organizacje pozarządowe są to głównie stowarzyszenia, fundacje i kluby. W zakresie pomocy ofiarom przemocy domowej organizują: telefony zaufania, punkty informacyjno-konsultacyjne, ośrodki pomocy, schroniska, hostele, świetlice dla dzieci. W ramach swojej działalności oferują, między innymi:
 
•pomoc psychologiczną, w grupie i w kontakcie indywidualnym;
•pomoc prawną, w tym pisanie pism do organów ścigania i sądów;
•pomoc socjalną;
•grupy wsparcia;
•grupy samopomocowe;
•pomoc socjoterapeutyczną dla dzieci;
•udział w prowadzeniu wywiadów środowiskowych;
•udział w pracach zespołów pomagających ofiarom przemocy np. przy gminnej komisji czy ośrodku pomocy społecznej;
•udział w interwencjach;
•pilotowanie przypadków;
•pomoc w załatwianiu spraw urzędowych i innych.
 

Współpraca służb i instytucji: 
 
Ofiary przemocy domowej potrzebują zwykle pomocy psychologicznej, prawnej, materialnej, socjalnej, medycznej, a także wsparcia. Niezmiernie istotna jest współpraca i przepływ informacji pomiędzy różnymi instytucjami i organizacjami zajmującymi się pomaganiem ofiarom przemocy domowej, a co za tym idzie tworzenie koalicji lokalnych. Czynniki sprzyjające podniesieniu skuteczności pomocy ofiarom przemocy domowej świadczonej przez różne służby to: 
 
•tworzenie zespołów pomocowych składających się z przedstawicieli różnych instytucji, np. policjanta, pracownika socjalnego, lekarza, pedagoga; 
•znajomość miejsc, osób, możliwości udzielenia pomocy w środowisku lokalnym;
•przekazywanie i zbieranie informacji od poszczególnych osób i instytucji pomagających rodzinom;
•konsekwentne egzekwowanie świadczeń wynikających z zadań i kompetencji poszczególnych instytucji;
•podnoszenie kwalifikacji pracowników w dziedzinie zjawiska przemocy domowej oraz sposobów skutecznej interwencji i możliwości pomocy;
•odpowiednia dokumentacja poszczególnych przypadków, form udzielania pomocy i efektów. Uwaga: odpowiednio prowadzona dokumentacja jest niezwykle pomocna w ewentualnym postępowaniu karnym przeciwko sprawcy!
 
Osoby, które w związku z wykonywaniem swoich obowiązków służbowych lub zawodowych powzięły podejrzenie o popełnieniu ściganego z urzędu przestępstwa z użyciem przemocy w rodzinie, mają obowiązek niezwłocznego zawiadomienia o tym policji lub prokuratora. Także osoby będące świadkami przemocy w rodzinie powinny zawiadomić o tym Policję, prokuratora lub inny podmiot działający na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
 
INFORMACJE PRAWNE
PRAWO ŚCIGA SPRAWCÓW PRZESTĘPSTW PRZECIWKO OSOBOM BLISKIM ZA:
 
art. 207 §1 k.k. Znęcanie się fizyczne lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny - podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat (ścigane z urzędu)*. 
 
art. 191 §1 k.k. Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia - podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 (ścigane z urzędu)*. 
 
art. 197 §1 k.k. Kto przemocą lub groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza inną osobę do obcowania płciowego, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10 (ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego)**. 
 
art. 209 §1 k.k. Kto uporczywie uchyla się od wykonywania ciążącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez nie łożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to naraża ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych - podlega karze pozbawienia wolności do lat 2 (ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego)**. 
 
* ściganie z urzędu polega na tym, że prokurator i policja prowadzą postępowanie niezależnie od woli i zgody osoby pokrzywdzonej. Wycofanie skargi lub odmowa zeznań nie jest podstawą do umorzenia postępowania, jeśli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniono przestępstwo. 
 
**ściganie na wniosek polega na tym, że bez wniosku osoby pokrzywdzonej postępowanie w danej sprawie nie może być wszczęte.

 

Przyjmowanie wniosków za pośrednictwem ePUAP

Ośrodek Pomocy Społecznej w Kodniu przyjmuje wnioski złożone za pośrednictwem formularzy opublikowanych na platformie ePUAP. Złożenie podpisu elektronicznego na formularzu sprawi, że będzie on traktowany jako podstawa do wszczęcia postępowania administracyjnego.

Jak założyć konto na ePUAP
W celu skorzystania z usług elektronicznych świadczonych poprzez ePUAP konieczne jest założenie indywidualnego konta użytkownika na platformie ePUAP. W tym celu należy przejść na platformę ePUAP, zapoznać się z pomocą dotyczącą zakładania konta oraz zatwierdzić regulamin dostępny w trakcie procesu instalacji.

Podpisywanie dokumentów
Wszystkie dokumenty elektroniczne wysyłane na Elektroniczną Skrzynkę Podawczą muszą zostać podpisane jednym z dwóch typów podpisu:

• płatnym, kwalifikowanym podpisem elektronicznym, który można nabyć u jednego z dostawców usług certyfikacyjnych (Unizeto CERTUM Certification Authority, Sigillum - Polskie Centrum Certyfikacji Elektronicznej, Krajowa Izba Rozliczeniowa - Ośrodek Zarządzania Kluczami, MobiCert, Enigma S.O.I.),

• darmowym podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.
Skrzynka podawcza jest jedynym kanałem do komunikacji elektronicznej Interesanta z Urzędem.

Akceptowalne formaty załączników to: DOC, RTF, XLS, CSV, TXT, GIF, TIF, BMP, JPG, PDF a dopuszczalny format kompresji – ZIP. Wielkość wszystkich załączników dołączonych do jednego formularza nie może przekroczyć 3 MB. Dokumenty lub nośniki zawierające oprogramowanie złośliwe będą automatycznie odrzucane przez system i nie zostaną rozpatrzone.

Informacja o złożeniu formularza w ePUAP zostanie automatycznie przekazana do Ośrodka Pomocy Społecznej w Pysznicy drogą elektroniczną.

 

1. Urząd Skarbowy w Białej Podlaskiej
     ul. Prosta 19

2. Lubelski Urząd Wojewódzki - Delegatura Biała Podlaska
    ul. Brzeska 41

3. ZUS - Inspektorat w Białej Podlaskiej

    ul. Sądowa 23

ZASADY UDZIELANIA ŚWIADCZEŃ Z POMOCY SPOŁECZNEJ 

 
Prawo do świadczeń z pomocy społecznej, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, przysługuje:
 
osobom posiadającym obywatelstwo polskie mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
 
cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na:
 
-  podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, lub w związku z uzyskaniem w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej,
 
- na podstawie zgody na pobyt tolerowany – w formie schronienia, posiłku, niezbędnego ubrania oraz zasiłku celowego,
 
mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Porozumienia o Wspólnym Handlu - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konwencji Szwajcarskiej oraz członkom ich rodzin w rozmienieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium RP, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich UE i członków ich rodzin, posiadającym prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
 
 
Pomoc społeczna  umożliwia przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych tym, którzy nie są one w stanie sami ich pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Wspiera ich w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach  odpowiadających godności człowieka. Zadaniem pomocy społecznej jest także zapobieganie trudnym sytuacjom życiowym przez podejmowanie działań zmierzających do usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem.
 
 
Prawo do świadczeń pomocy społecznej, na podstawie art. 7 Ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 roku, przysługuje osobom i rodzinom z powodu przyczyn, do których należą w szczególności:
 
1. ubóstwo,
2. sieroctwo,
3. bezdomność,
4. bezrobocie,
5. niepełnosprawność,
6. długotrwała lub ciężka choroba,
7. przemoc w rodzinie,
7a)  potrzeba ochrony ofiar handlu ludźmi, 
8. potrzeba ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,
9. bezradność w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzeniu gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych i wielodzietnych,
10. brak umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej całodobowe placówki opiekuńczo-wychowawcze i osób po zwolnieniu z zakładu karnego,
11. trudności w integracji cudzoziemców,  którzy uzyskali w RP  status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą,
12. trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,
13. alkoholizm lub narkomania,
14. zdarzenia losowe i sytuacje kryzysowe,
15.  klęska żywiołowa lub ekologiczna.
 
 
Miesięczny dochód osoby lub rodziny ubiegającej się o pomoc nie może być wyższy od kwoty określonej w Ustawie o pomocy społecznej  (tzw. kryterium dochodowe ustalone zgodnie z art. 8 ust 1 ustawy). 
 
Obecnie obowiązujące od 1 października 2012 roku kwoty wynoszą odpowiednio:
 
 osoba samotnie gospodarująca, której dochód nie przekracza kwoty  542,- zł.,
 osoba w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 456,- zł.,
 rodzina, której dochód nie przekracza sumy kwot kryterium dochodowego na osobę w  rodzinie,
  z 1 ha przeliczeniowego przyjmuje się dochód miesięczny w wys. 250,- zł.
 
Obok kryterium dochodowego powinien wystąpić co najmniej jeden z powodów powyżej wymienionych lub inne okoliczności uzasadniające udzielenie pomocy społecznej.
 
Za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, pomniejszone o:
 
 miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
 składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz społeczne,
 kwotę  alimentów świadczonych na rzecz innych osób.
 
Do dochodów nie wlicza się:
 
 jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego,
 zasiłku celowego, 
 wartości świadczeń w naturze,
 świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych.
•  pomocy materialnej mającej charakter socjalny albo motywacyjny, przyznanej na podstawie przepisów o systemie oświaty.
 

W razie wystąpienia rażących dysproporcji między wysokością dochodu a rzeczywistą sytuacją majątkową stwierdzoną przez pracownika socjalnego, kierownik ośrodka może odmówić przyznania świadczeń z pomocy społecznej.

 
Pomoc społeczna polega w szczególności na:
 
  pomocy pieniężnej,
 pomocy niepieniężnej.
 
 
Pomoc pieniężna:
Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej mają osoby i rodziny, które spełniają przesłanki określone w ustawie o pomocy społecznej. W zależności od sytuacji osoby te mogą ubiegać się o:
 
 zasiłek stały,
 zasiłek okresowy,
 zasiłek celowy i specjalny zasiłek celowy,
 zasiłek i pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie,
•  pomoc dla rodzin zastępczych,
 pomoc na usamodzielnienie oraz kontynuowanie nauki, 
 świadczenie pieniężne na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego dla cudzoziemców, którzy uzyskali w RP status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą,
  wynagrodzenie należne opiekunowi z tytułu sprawowania opieki przyznane przez sąd.
 

Pomoc niepieniężna:
Pomoc niepieniężna obejmuje:
 
  pracę socjalną,
  bilet kredytowany,
  składki na ubezpieczenie zdrowotne,
 składki na ubezpieczenie społeczne,
 pomoc rzeczowa, w tym na ekonomiczne usamodzielnienie, 
 sprawienie pogrzebu,
 interwencja kryzysowa,
 schronienie,
  posiłek, 
  niezbędne ubranie,
  usługi opiekuńcze, w miejscu zamieszkania, w ośrodkach wsparcia oraz rodzinnych domach pomocy,
 specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania w ośrodkach wsparcia,
 mieszkanie chronione,
 pobyt i usługi w domu pomocy społecznej,
 opieka i wychowanie w rodzinie zastępczej i w placówce opiekuńczo-wychowawczej,
 pomoc w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkaniu chronionym, pomoc w uzyskaniu zatrudnienia, pomoc na  zagospodarowanie – w formie rzeczowej dla osób usamodzielnianych,
 szkolenia, poradnictwo rodzinne i terapia rodzinna prowadzone przez ośrodki adopcyjno - opiekuńcze.  
 
UWAGA!
POMOC W FORMIE PRACY SOCJALNEJ I PORADNICTWA UDZIELANA JEST BEZ WZGLĘDU NA DOCHÓD RODZINY
 
Jak uzyskać pomoc z OPS?
- należy zgłosić się do OPS w Czerwinie
- należy złożyć podanie opisując problem,
- pracownik socjalny w ciągu 14 dni odwiedza osobę lub rodzinę starającą się o pomoc w jej mieszkaniu w celu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego,
- osoba ubiegająca się o świadczenie zobowiązana jest do przedstawienia dokumentów potwierdzających dochody oraz innych zaświadczeń wymaganych przez pracownika socjalnego,
- ostateczną decyzję o przyznaniu pomocy lub jej odmowie podejmuje Kierownik Ośrodka z upoważnienia Wójta Gminy.
 
Klientowi  przysługuje odwołanie od decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w terminie 14 dni od otrzymania decyzji za pośrednictwem kierownika  Ośrodka.
 

Brak zgody na przeprowadzenie wywiadu jest równoznaczne z rezygnacją z pomocy. 
Strona występująca o pomoc powinna zgromadzić dokumenty stanowiące podstawę ustalenia jej danych personalnych, stanu zdrowia, sytuacji rodzinnej i materialnej. W trakcie przeprowadzania wywiadu środowiskowego, w porozumieniu z klientem ustalany jest plan pomocy. Potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy mogą zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i możliwościom pomocy społecznej.
 
Kontrakt socjalny.
 
Kontrakt socjalny to pisemna umowa zawarta z osobą ubiegającą się o pomoc, określająca uprawnienia i zobowiązania stron umowy (osoby zwracającej się o pomoc, pracownika socjalnego oraz kierownika ośrodka). Zawarcie kontraktu socjalnego ma na celu określenie sposobu współdziałania w rozwiązywaniu problemów osoby lub rodziny, która znalazła się w trudnej sytuacji życiowej, z uwzględnieniem możliwości wykorzystania zasobów środowiska lokalnego. Kontrakt zawiera opis sytuacji życiowej osoby lub rodziny oraz opis działań koniecznych do podjęcia przez nią, a także formę, zakres i czas udzielanej przez Ośrodek pomocy. W kontrakcie odnotowuje się również wszystkie uwagi, dotyczące realizacji kontraktu. Okres, na jaki zawierany jest kontrakt socjalny dostosowywany jest z jednej strony do sytuacji życiowej, w jakiej znajduje się osoba zawierająca kontrakt, a z drugiej – do form wsparcia, zaproponowanych przez Ośrodek. 
 

Obowiązki osób i rodzin ubiegających się o pomoc społeczną: 
 
Osoby i rodziny, korzystające z pomocy społecznej, zobowiązane są do współpracy z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji życiowej. Nieuzasadniona odmowa podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub wykonywania prac społecznie użytecznych, o których mowa w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego przez osobę zatrudnioną, a także marnotrawienie przyznanych świadczeń, ich celowe niszczenie, będą marnotrawienie własnych zasobów finansowych oraz ich nieracjonalne wykorzystywanie może stanowić podstawę do ograniczenia lub odmowy przyznania świadczeń albo przyznanie pomocy w formie niepieniężnej. Również odmowa zawarcia kontraktu socjalnego lub nie wywiązywanie się z uzgodnień zawartych w kontrakcie może spowodować ograniczenie lub odmowę przyznania świadczenia.
 
Osoby i rodziny, korzystające ze świadczeń pomocy społecznej, są zobowiązane poinformować o każdej zmianie swojej sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej, która wiąże się z podstawą do przyznania świadczeń. Świadome wprowadzenie w błąd pracownika socjalnego może spowodować zmianę decyzji na niekorzyść strony oraz zwrot nienależnie pobranych świadczeń. Świadczenia nienależnie pobrane podlegają zwrotowi, niezależnie od dochodu rodziny.